დავიწყოთ ჯონ ტრავოლტას კოსტიუმიდან, რომელსაც ასევე საინტერესო პრე-ისტორია აქვს.

ზოგჯერ აუცილებლობა გამოგონების დედაა. კოსტიუმების დიზაინერი ბეტსი ჰეიმანი ამბობს, რომ მას მხოლოდ 10000 დოლარი ჰქონდა Reservoir Dogs-ის კოსტიუმებისთვის გადასაღებ მოედანზე. შედეგად, საბიუჯეტო შეზღუდვების გამო, ფილმში გამოყენებული კოსტიუმებიდან მხოლოდ ორი იყო რეალურად კოსტიუმი: ჰარვი კეიტელის და მაიკლ მედსენის გმირებისთვის. დანარჩენები დადიოდნენ ჰოლივუდში ნაპოვნი მეორად ნივთებით ან რაშიც თავად მივიდნენ გადაღებაზე. ”ჩვენ ვიცოდით, რომ პერსონაჟებს, რომლებიც, ციხიდან გამოვიდნენ, ფული არ ჰქონდათ. ასე რომ, მე ვუთხარი კვენტინს: „მათ მხოლოდ მეორადების მაღაზიაში შესვლა შეეძლოთ“, - იხსენებს ბეტსი. ასე დაიბადა Reservoir Dogs-ის ფორმა - მჭიდრო შავი პიჯაკი, თეთრი პერანგი და პატარა შავი ჰალსტუხი. იგივე სამოსი ეცვათ ვინსენტს (ჯონ ტრავოლტა) და ჟულსს (სამუელ ლ. ჯექსონი) ფილმში „მკულატურა“ -ში. შემდეგ კი თავად ტარანტინო პრემიერაზე 1994 წელს მავე პიჯკით გამოცხდდა. გმირები ფილმებში, როგორიცაა მამაკაცები შავებში, მატრიცადან თავიანთი ვიზუალური მიმზიდველობით ტარანტინოს ადრეულ შედევრები უმადლიან.

ჯონ ტრავოლტასა და უმა თურმანის ცეკვა რეტრო რესტორანში ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე სცენა იყო „მაკულატურა“-ს მთელ გადაღებებზე. 13 საათი დასჭირდა, თვით ცეკვის გადასაღები დროის ჩათვლით. ამ საკულტო სცენის ყველა მოძრაობა შეიმუშავეს ტარანტინომ და ტრავოლტამ ერთად. ჯონ ტრავოლტა დიდი მოცეკვავეა, თუ არ იცოდით, ბავშვობიდან ცეკვავს. სწორედ ცეკვის წყალობით გახდა ცნობილი ტრავოლტა ფილმში Saturday Night Fever მოცეკვავეის როლის შესრულების შემდეგ.

ახლა კი წარმოიდგინეთ - რამდენი წელი გავიდა იმ მომენტიდან. ჩვენ ვიხსენებთ საუკეთესო ისტორიებს, რომლებიც განვითარდა „მაკულატურას“ გადაღებების გარშემო.

კინოს ჭეშმარიტი მცოდნეები მაშინვე შეამჩნევენ მსგავსებას ფედერიკო ფელინის ფილმიდან "8½" სცენასთან. მაგრამ თუ ფელინისსთნ მხოლოდ ფილმის შესფერისი ეპიზოდია, მაშინ მკულატურაში-ში ტარანტინომ და ტრავოლტამ შექმნეს ერთ-ერთი საუკეთესო საცეკვაო ნომერი მსოფლიო კინოში, რომელიც დაფუძნებულია ტვისტზე, სვიმსა და ცეკვის სხვა მიმართულებებზე.

საინტერესო ფაქტია ის, რომ უმა თურმანთან მუშაობდა არა ქორეოგრაფი, არამედ ტრავოლტა (და ეს არ იყო ადვილი). მსახიობმა სწრაფად დაიმახსოვრა ყველა მოძრაობა, მაგრამ სასურველი სიმსუბუქის მიღწევა შეუძლებელი იყო. თავად 1994 წელსს უმა ძალიან მორცხვი და თავშეკავებული იყო და როდესაც გააცნობიერა ამ ეპიზოდის მნიშვნელობა, კიდევ უფრო ანერვიულდა. მსახიობი იხსენებდა: "ოჰ, მე ვიყავი ისე უხერხულად, ასეთი დარცხვენილი და ასეთი მორცხვი!".

და, მიუხედავად ყველა მცდელობისა (ან წამების ...), სცენა მაინც დაძაბული აღმოჩნდა. შემდეგ ტარანტინომ მსახიობებს გოდარის ფილმიდან კადრი აჩვენა, რომელშიც გმირები სასოწარკვეთთ ცეკვავდნენ მსგავს რესტორანში. ტრავოლტამ გაიხსენა მომენტი: "ნახე როგორ ცეკვავენ", - თქვა ტარანტინომ. - პროფესიონალი მოცეკვავეები არ არიან, მაგრამ მშვენივრად ცეკვავენ მხოლოდ იმიტომ, რომ საკუთარი თავისთვის, საკუთარი სიამოვნებისთვის ცეკვავენ. მათ არ აინტერესებთ, მოსწონთ თუ არა მათი ცეკვა ვინმეს. ახლა ისინი ცხოვრობენ მუსიკაში, ეფლობიან მასში, მოძრაობენ მასთან ერთდ. სწორედ ეს მინდა თქვენგან“.

ტრავოლტა იხსენებს, რომ იმ მომენტში ტარანტინო 13 წლის ბიჭს ჰგავდა: „მაგრამ ამ ყველაფერთან ერთად ის ისეთი უშუალო და გულწრფელი იყო, რომ შეუძლებელი იყო მისით არ აღფრთოვანებულიყავი. მან არა მხოლოდ გაგვათავისუფლა, არამედ ყველაზე მოულოდნელი გამოგონებებისა და იმპროვიზაციებისკენ მოგვიყვანა. და შედეგმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა! - 13 საათიანი უწყვეტი გადაღება, რომლის დროსაც მსახიობები ვერც კი ჯდებოდნენ და ისვენებდნენ.